เครียดจุง

ช่วงนี้เครียดเป็นปกตินะ 

แม้จะรู้สึกได้ว่าเริ่มเผยแผ่ความเครียดออกไปกระทบคนใกล้ตัวมากเกินไปแล้วก็เหอะ

แต่ก็พยายามยั้งไว้นะ ไม่อยากให้ใครต้องกังวลมาก

ความกดดันมันมีอยู่ แต่สิ่งพวกนั้นก็นอกจากจะคอยกดแล้วเรา ก็ยังทำหน้าที่ดันให้เราพุ่งไปข้างหน้าด้วย

อย่ามองว่ามันจะแย่ไปซะทุกสิ่งอย่าง

ผมเข้าใจอย่างนึงนะ

เรื่องที่ว่าเรามีบทบาทหน้าที่หลากหลาย

และแบบแผนการดำเนินชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

สิ่งหนึ่งที่บอกว่าดีสำหรับคนอื่น อาจจะไม่ได้ดีสำหรับเรา

ตรงข้ามกัน

สิ่งที่เราคิดว่าดีว่าถูก ก็ไม่ได้แปลว่าจะใช่สำหรับคนอื่นด้วย

มองโลกอย่างเข้าใจนะ ผมเนี่ย

เวลาคนอื่นมีความสุข กับการได้กับการมีกับการเป็น

เราก็จะยินดีกับเขา แม้ว่าจะมีแว่บหนึ่งที่อาจจะคิดว่าสิ่งที่เขาได้ สิ่งที่เขามี สิ่งที่เขาเป็นคือความสุขจริงหรือ

ถามได้แว่บเดียวก็จะปล่อยผ่านเลย แล้วบอกว่า เรื่องของเขา และเราไม่มีหน้าที่ต้องไปตัดสินอะไรกับเขา

คิดดีหวังดีกับเขาก็ต้องดีใจกับมีความสุขกับเขาด้วย

นั่นต่างหากคือหน้าที่ของเรา

--------------------

ช่วงนี้บทบาทหน้าที่หลักของเราคือสิ่งที่เจออยู่ตรงหน้า

สิ่งอื่นๆ ก็ขอให้รอหน่อย จะรีบกลับไปทำบทบาทหน้าที่นั้นต่อๆ ไป

ขอบคุณทุกคนที่เข้าใจ และยิ้มให้