ความคิดฉันเปลี่ยนบ้างไหม เมื่อวันเวลาผ่านมานานขนาดนี้

 ก่อนหน้านี้เคยอ่านหนังสือซักเล่ม เขาแนะนำว่าให้ฝึกหัดถามคำถามตัวเองอย่างสม่ำเสมอ

คำถามที่ว่าคือ "ตอนนี้เราทำอะไรอยู่" และ "เราคิดเห็นต่อสิ่งนี้ๆ อย่างไร"

หากคำตอบที่ได้ เป็นไปในทิศทางเดียวกัน แสดงว่าเรามาถูกทาง

แต่ถ้าว่าเรายังมีคำถามยิบย่อยๆ อยุ่ แปลว่าเราเริ่มจะหลงทางแล้ว

แหมะ ตอบไม่ได้จริงๆ ว่าผมเปลี่ยนไปแค่ไหน

เพราะไม่มีไม่เปลี่ยนหรอก มีแต่เปลี่ยนช้ากับเปลี่ยนเร็วแค่นั้น

แต่ถ้าถามว่าถึงตรงนี้ อยู่มาขนาดนี้ในชีวิตการทำงาน ฉันมี motto ประจำใจ ใช้เตือนตัวเองเวลาดำรงตนอย่างไร ฉันว่าฉันมีของฉันแล้ว

หนึ่งเป็น quote ที่ได้ยินหนแรกจากหนังเรื่อง the inconvenience truth ไม่ได้เป็น quote จากหนังนะ แต่หนัง quote มาอีกที

Mark Twain  "What gets us into trouble is not what we don't know. It's what we know for sure that just ain't so."

สิ่งที่ให้เรามีปัญหาไม่ใช่ความไม่รู้ แต่คือสิ่งที่เราคิดว่าเรารู้แล้วแต่เรารู้ไม่จริง

แหมะ มันช่างโดนใจจริงๆ อัตตาและตัวตนของเราส่งเสริมให้เราทะนงตนผิดๆ คิดว่าตัวเองรู้เยอะ รู้ลึกกว่าคนอื่น แต่ถ้าเราคอยเตือนตัวเองด้วยข้อความนี่เราจะเอาสิ่งที่เราคิดว่าเรารู้ดีอยู่แล้วมาลงไปในรายละเอียดและทำยังไงให้เรารู้จริง

อีกโควตนึงหาที่มาไม่ได้ แต่เจอหนแรกจากหนังสือคติพจน์จีน

รวงข้าวยิ่งอวบอิ่มเท่าใด ยิ่งโน้มต่ำเท่านั้น

อันนี้ก็โดนใจ การเป็นอ่อนถ่อมตนคือสิ่งที่เราควรมี ยิ่งเราเก่งเท่าไหร่ รู้เยอะรู้แน่นแค่ไหน เราควรอ่อนน้อมถ่อมตนเท่านั้น

อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ ประเสริฐสุดซ่อนใส่ไว้ในฝัก สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย

เรื่องนี้ก็คอยตักเตือนจิตใจของเรายิ่งอยู่ในแวดวงของคนเก่งๆ คนฉลาด รู้เยอะกว่าเราแค่ไหน เราควรฟังให้มากกว่าพูด ถ้าเขาไม่ถามก็อย่าไปแสดงความคิดความรู้มากนัก

คนฉลาดแกล้งโง่

อันนี้ก็โดนใจเหมือนกัน

ถึงตรงนี้ทั้งหมดที่ต้องรำลึกเสมอก็คือสตินั่นแหละ นี่ไม่รวมชีวิตที่ไม่ใช่การทำงานนะ ไว้มาต่อ ep หน้าว่าด้วยเรื่องดำรงตนในชีวิตที่ไม่ใช่การทำงาน ถึงตรงนี้ฉันมี quote อะไรบ้าง