สรุปปี 2020 ของข้าพเจ้า

 เป็นอีกปีที่ผ่านไปไวเหมือนทุกปี ไม่เคยมีซักปีไหนที่เรารู้สึกว่าเวลาเนิบช้า มีเวลาให้คิดอะไร หรือทำอะไรได้เลยซักปี

เป็นอีกปีที่เจออะไรหนักๆ อีกรอบ การไม่สบายของแม่ หรือการทำตัวแย่ๆ ของคนในครอบครัวคือสิ่งที่หนักหนาสำหรับปีนี้ของเรา

อีกอย่างที่มาปรับให้ชีวิต การทำงาน การดำเนินชีวิตของเราและคนทั้งโลกคือการมาของ covid19 

แต่ก็ไม่มีอะไรอย่างอื่นที่จะกระทบเราได้เท่ากับวิธีการคิดการตัดสินใจของเรา

สิ่งที่กระทบมันก็ทำหน้าที่ของมัน เราทำอะไรไม่ได้นอกจากสร้างวิธีการจัดการกับสิ่งเหล่านั้นให้ทุเลาเบาบางและทำให้เราเดินหน้าต่อได้

แค่นั้น

การงานเรายังอยู่ในเส้นทางที่ยังพอกระดิกได้ 

การเงินเรายังพอบริหารจัดการได้ตามบทบาทภาระหน้าที่ของเรา

ความรักเรายังโอเคอยู่มาก คู่ชีวิตเราไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้เราต้องคิดต้องเครียดเลย (แทบจะเป็นสิ่งเดียวที่ยึดเหนื่ยวให้เราเดินทางได้อยู่ตอนนี้)

สุขภาพเริ่มย่ำแย่ ปวดหัวอยู่เป็นประจำ 

ครอบครัวเราก็ต้องทำหน้าที่ประคองให้ทุกอย่างยังเดินหน้าได้

ขอไม่สัญญิงสัญญาอะไรกับตัวเองนะ เพราะค่อนข้างรู้อยู่เต็มอกว่าชีวิตที่ดีเราควรเดินทางยังไง

อย่างเดียวที่จะต้องคอยเตือนตัวเองเสมอคือเรื่องของการรู้เท่าทันความคิดตัวเอง การมีสติกับสิ่งที่ทำ การรู้หน้าที่คิดและทำในสิ่งที่ควรทำต้องทำ แค่นั้น

เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้ไว้สำหรับบันทึกอะไรง่อยๆ หน่อยก็แล้วกัน เผื่อวันหน้ามาอ่านจะได้พอนึกออกว่าปี 2020 มันคืออะไรยังไง

ขอบคุณตัวเองที่ปีนี้ไม่ร้องไห้โฮออกมาเลย อาจจะมีแค่เศร้าหนักๆ เฉยๆ แต่ก็ไม่เคยเกินห้านาที

ขอบคุณจริงๆ

Comments

Popular posts from this blog

ชวนดู Interstellar (สปอยล์ในระดับที่ผมเข้าใจ)

สมัยนี้เขายังสอนเพลง เด็กเอ๋ยเด็กดี กันอยู่ไหม?

บุพเพสันนิวาส เมื่อละครสะท้อนความอยากรู้ของคนไทย