รีวิวชีวิต

ชีวิตช่วงนี้รุ้สึกเหนื่อยมาก

เรากลับมาทำงานที่คณะฯ ได้ปีกว่าแล้ว คิดดูเอาเองว่านี่มันนานมากๆ แล้วที่ไม่ได้เขียนอะไรเลย

เราต้องกำหนดตารางชีวิตใหม่แล้ว

อย่างแรกที่จะกระทำคือการระบุตัวเองโดยการกำหนด ตารางอันชัดเจนไปเลยว่า

"ฉันต้องเขียน ทุกสัปดาห์"

รออ่านได้เลย เหอๆ

เราพก PhD. กลับมาทำงาน ม้นจะมีแค่ช่วงแรกเท่านั้นแหละที่เราจะภาคภูมิใจกับสิ่งนี้

ผ่านเวลามาไม่นาน เรารู้สึกว่าเราทำงานเกินสิ่งที่ต้องทำจริงๆ

และองค์การได้ใช้ให้เราทำงานแบบผิดๆ คือ assign ทุกอย่างทีคิดว่าเขาพอจะทำได้ให้องค์การ

เราคิดว่าเราไม่ไหวแล้ว

เราพบว่า บทบาทหลักของเราที่เราต้องทำให้ได้ดีก่อนคือการวิชาการ การอยู่กับการพัฒนาเด็ก

กลับกลายเป็นว่าเราต้องไปนั่งนึกถึงการสร้างสรรค์แนวทางการเปลี่ยนแปลงองค์การเพื่อไปเป็นองค์การอีกแบบที่ทุกคนอยากได้

นี่ขนาดปฏิเสธไม่รับงานบริหารแล้วนะ เรายังต้องรับงานบางงานมาทำเลย

ดังนั้น เพื่อให้เรากลับสู่เลนที่ควรเป็น

เราจะใช้ blog นี้ สัญญากับตัวเองไว้ ดังนี้

  • เราจะกลับมามุ่งมั่นกับการเตรียมตัวเพื่อการสอนที่ดีกว่าเดิม
  • เราจะกลับมุ่งมั่นกับการสร้างสรรค์หัวข้องานวิจัยที่ตอบโจทย์ต่อความสนใจของเรา และแน่นอนคนรอบๆ คำถามงานวิจัยนั้นจะได้ประโยชน์ด้วย
  • เราจะกลับมามุ่งมั่นกับงานบริการวิชาการที่จะทำให้เราพอจะเลี้ยงปากเลี้ยงท้องได้ และแน่นอนคนรอบงานบริการนั้นต้องได้รับประโยชน์ด้วย
  • เราจะกลับไปดูแลครอบครัวของเรา ทั้งครอบครัวเก่า และครอบครัวใหม่ด้วย
ฉันต้องทำได้ ฉันรู้

และขอป๊ะ blog รีวิวหลายอย่างไว้ เช่น รีวิวรับปริญญา PhD และรีวิวแต่งงานในโอกาสถัดๆ ไป



Comments

Popular posts from this blog

ชวนดู Interstellar (สปอยล์ในระดับที่ผมเข้าใจ)

สมัยนี้เขายังสอนเพลง เด็กเอ๋ยเด็กดี กันอยู่ไหม?

บุพเพสันนิวาส เมื่อละครสะท้อนความอยากรู้ของคนไทย