งานศพย่า
ย่าเพิ่งเสียครับ เมื่อวันที่ 1 เมษายน 2560 ที่ผ่านมา
เรื่องวิธีการจากไปของท่านคือเรื่องหนึ่ง ไว้ผมจะกลับมาเขียนอีกทีครับ
แต่ที่จะเขียนวันนี้คือเรื่องของการปฏิบัติตัวเป็นเจ้าภาพงาน โดยเฉพาะในวันเผา ซึ่งในกรณีนี้ขอไฟพระราชทานเพลิงศพ (มายังต่างจังหวัด)
กระบวนการขอใช้เวลาไม่นานครับ ความยากอยู่ที่การลำเลียง จากกรุงเทพฯ และการจัดเก็บหีบไฟพระราชทาน
ครอบครัวพ่อเลือกตั้งศพเพื่อให้เคารพไว้ที่บ้าน
พิธีในแต่ละวันจะคล้ายๆ กันคือ นิมนต์พระฉันเพล (หรือเช้าแล้วแต่พระสะดวก) และสวดพระอภิธรรมในช่วงค่ำ
วิธีการจัดงานของคนใต้จะไม่เหมือนกับที่อื่นๆ นะครับ คือจะต้องมีโรงครัวชัดเจน เลี้ยงอาหารแก่ผู้มาเคารพศพแบบจัดหนักทั้งวัน จนถึงเวลาสวดพระอภิธรรม หลังสวดแล้วก็ยังนั่งกิน นั่งดื่มกันอยู่ แถมงานนี้ยังมีคนเอาหนังตะลุงมาให้ผู้ร่วมงานดูด้วย คนจะซาก็สามสี่ทุ่มไปแล้ว
พิธีการในช่วงสวดพระอภิธรรมก็จะเหมือนกับการตั้งศพไว้ที่วัดครับ
พระมาแล้วก็ขออาราธนาศึล พระสวดศพ แล้วก็กรวดน้ำ
กระบวนการขอไฟพระราชทานก็ขอให้ติดต่อประสานงานกับหน่วยงานด้านกิจการของพนักงาน ก็คือ hr ของต้นสังกัด จะเดินเรื่องให้ กรณีที่ศพเผาในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล จะทรงโปรดเกล้าฯ ให้สำนักพระราชวังฯ ลำเลียงไฟมายังพิธี แต่ในกรณีที่ศพอยู่ต่างจังหวัด จะต้องขอให้ทรงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าภาพลำเลียงไฟมายังจังหวัดที่ศพอยู่ แต่จะต้องเก็บหีบไฟพระราชทานไว้ ณ หน่วยงานราชการ ในกรณีนี้ขอความร่วมมือกับที่ว่าการอำเภอให้จัดเก็บหีบไฟให้จนถึงวันงานฯ
เช้าวันเผาก็เลี้ยงพระฉันเช้าเสร็จแล้ว ญาติที่ทำงานในหน่วยงานราชการ หรือหน่วยงานของรัฐก็เปลี่ยนเป็นชุดปกติขาว (ไว้ทุกข์) ผมกระโดดขึ้นรถขนหีบศพไปยังวัดด้วย
ในพิธีต้องขอบคุณโฆษกที่แม่หามา เป็นผู้ดำเนินงาน ซึ่งถือว่าแกเก่งมากๆ
กระบวนการจะคล้ายๆ กับการเผาศพปกติครับ
เมื่อถึงเวลาเริ่มก็ไล่ไปเลยครับ
เรื่องวิธีการจากไปของท่านคือเรื่องหนึ่ง ไว้ผมจะกลับมาเขียนอีกทีครับ
แต่ที่จะเขียนวันนี้คือเรื่องของการปฏิบัติตัวเป็นเจ้าภาพงาน โดยเฉพาะในวันเผา ซึ่งในกรณีนี้ขอไฟพระราชทานเพลิงศพ (มายังต่างจังหวัด)
กระบวนการขอใช้เวลาไม่นานครับ ความยากอยู่ที่การลำเลียง จากกรุงเทพฯ และการจัดเก็บหีบไฟพระราชทาน
ครอบครัวพ่อเลือกตั้งศพเพื่อให้เคารพไว้ที่บ้าน
พิธีในแต่ละวันจะคล้ายๆ กันคือ นิมนต์พระฉันเพล (หรือเช้าแล้วแต่พระสะดวก) และสวดพระอภิธรรมในช่วงค่ำ
วิธีการจัดงานของคนใต้จะไม่เหมือนกับที่อื่นๆ นะครับ คือจะต้องมีโรงครัวชัดเจน เลี้ยงอาหารแก่ผู้มาเคารพศพแบบจัดหนักทั้งวัน จนถึงเวลาสวดพระอภิธรรม หลังสวดแล้วก็ยังนั่งกิน นั่งดื่มกันอยู่ แถมงานนี้ยังมีคนเอาหนังตะลุงมาให้ผู้ร่วมงานดูด้วย คนจะซาก็สามสี่ทุ่มไปแล้ว
พิธีการในช่วงสวดพระอภิธรรมก็จะเหมือนกับการตั้งศพไว้ที่วัดครับ
พระมาแล้วก็ขออาราธนาศึล พระสวดศพ แล้วก็กรวดน้ำ
กระบวนการขอไฟพระราชทานก็ขอให้ติดต่อประสานงานกับหน่วยงานด้านกิจการของพนักงาน ก็คือ hr ของต้นสังกัด จะเดินเรื่องให้ กรณีที่ศพเผาในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล จะทรงโปรดเกล้าฯ ให้สำนักพระราชวังฯ ลำเลียงไฟมายังพิธี แต่ในกรณีที่ศพอยู่ต่างจังหวัด จะต้องขอให้ทรงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าภาพลำเลียงไฟมายังจังหวัดที่ศพอยู่ แต่จะต้องเก็บหีบไฟพระราชทานไว้ ณ หน่วยงานราชการ ในกรณีนี้ขอความร่วมมือกับที่ว่าการอำเภอให้จัดเก็บหีบไฟให้จนถึงวันงานฯ
เช้าวันเผาก็เลี้ยงพระฉันเช้าเสร็จแล้ว ญาติที่ทำงานในหน่วยงานราชการ หรือหน่วยงานของรัฐก็เปลี่ยนเป็นชุดปกติขาว (ไว้ทุกข์) ผมกระโดดขึ้นรถขนหีบศพไปยังวัดด้วย
ในพิธีต้องขอบคุณโฆษกที่แม่หามา เป็นผู้ดำเนินงาน ซึ่งถือว่าแกเก่งมากๆ
กระบวนการจะคล้ายๆ กับการเผาศพปกติครับ
เมื่อถึงเวลาเริ่มก็ไล่ไปเลยครับ
- พิธีสงฆ์
- สวดศพ
- พระสงฆ์เทศก์ 1 กัณฑ์
- ถวายสังฆทาน
- ถวายกัณฑ์เทศก์
- เริ่มทอดผ้าไตร
- อ่านคำสั่งสำนักพระราชวัง ทรงโปรดเกล้าหีบไฟพระราชทานฯ
- จากนั้นอ่านประวัติ คำไว้อาลัยผู้วายชนม์
- อ่านคำสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ
- เมื่อหีบไฟพระราชทานมาถึงยังพิธี
- ญาติและผู้ร่วมงานที่ใส่ชุดปกติขาว ก็ยืนตั้งแถวรอ
- ผู้แทนฯ นำหีบไฟฯ ไปวางไว้เหนือศพ
- ประธานในพิธีขึ้นจุดไฟ ร่วมกับผู้แทนลำเลียงหีบไฟ
- พระราชทานเพลิงศพ
ในรายละเอียดของการจัดสถานที่มีความซับซ้อนเหมือนกันครับ เพราะหีบเพลิง นอกจากจะมีผู้แทนนำหีบเพลิงมายังงานแล้ว จะมีผู้ติดตามอีก 8 คนด้วย ซึ่งจะต้องจัดสถานที่ให้เหมาะสมกับประธาน และผู้ติดตามเหล่านี้ด้วย
ความรับผิดชอบของผมต่องานคือการร่วมงานสงฆ์ในวันสวดพระอภิธรรม รวบรวมเนื้อหาที่จะใส่ในหนังสือที่ระลึกในวันพระราชทานเพลิง และอ่านประวัติ คำไว้อาลัยในวันงานพระราชทานเพลิง
ความยากอยู่ที่
- ไม่ทราบประวัติย่า ต้อง brainstorm กับลูก
- รีบ มีเวลารวบรวม 3 วันก่อนส่งให้โรงพิมพ์
- ทุกคนยุ่งๆ ข้อมูลที่ได้จึงอาจจะมีผิดพลาดบ้าง
โดยรวมงานผ่านไปด้วยดี แต่อย่างน้อยที่เราภูมิใจคือเราทำให้ย่าอย่างดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ในทุกๆ สิ่งแล้ว ไม่มีอันไหนที่เรารู้แล้วเราปล่อยผ่านเลย
หากนึก in-detail อะไรออกอีกจะมาแก้ปรับปรุงเรื่อยๆ ครับ
Comments