ในหลวงทรงเสด็จสู่เส้นทางอันสงบร่มเย็นแล้ว

ผมเฝ้าติดตามอาการประชวรของในหลวงอย่างต่อเนื่อง

เพราะได้รับข่าวสารว่าท่านทรุดลงตั้งแต่เมื่อต้นสัปดาห์

เพราะมีแถลงการณ์ สำนักพระราชวัง ว่าด้วยเรื่องการเสด็จมาประท้บรักษาอาการประชวรที่โรงพยาบาลศิริราชฉบับที่ 37 และ 38

เนื้อหาฉบับที่ 38 สะท้อนให้เห็นว่าทั้งระบบการหายใจ ตับ และไต ของพระองค์ทรงทำงานได้ไม่ปกติ

เราเดาเอาเองว่าท่านคงทรงเหนื่อยมาเพียงพอแล้ว ทรงต้องอยู่ที่ศิริราชอย่างต่อเนื่องมากกว่าสองปีแล้ว

พยายามตามข่าวเพราะสิ่งบอกเหตุมีเยอะเหลือเกิน

หกโมงในรายการของคสช.ยังไม่มีความคืบหน้า

พอช่วงซักก่อนหนึ่งทุ่ม พยายามฟังวิทยุ ก็มีประกาศออกมาชัดเจน

แว่บนั้นเราขนลุกวูบบบบ ตระหนักทราบได้ว่า สิ่งนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว แม้ว่าจะทราบมาโดยตลอดว่าอย่างไรเสียสิ่งนี้ก็ต้องเกิดขึ้น แต่ไม่แคล้วทำใจได้ยากจริงๆ

ในยามที่เราเห็นคนอื่นๆ โดยเฉพาะคนใกล้ชิดเรา พูดไม่ออก ตื้นตัน เราจะคล้อยตามเป็นไปแบบเขาด้วยเสมอ

ผมเกิดมาโดยได้ดูข่าวในพระราชสำนักมาตั้งแต่ยังเด็ก

ได้ทันเห็นในวันที่ท่านยังคล่องแคล่ว เดินทางไปนู่นนี่ ทั่วไปหมด ทำงานในสิ่งที่ท่านเชื่อว่าสิ่งนี้คือดีต่อท่านและต่อตัวประชาชนของท่านด้วย

วิธีการทำงานของคนธรรมดาก็คือ เลือกทำในสิ่งที่คิดว่าดี "ต่อตัวเอง" และจะดีกว่านั้นถ้าสิ่งที่ทำนั้น "ดีต่อผู้อื่น" ด้วย

ทุกปีในวันสำคัญ โดยเฉพาะในวันเกิด จะมีพิธีเหมือนถวายคำอวยพรให้พระองค์ แทบทุกครั้งท่านจะมอบโอวาท ที่เป็นโอวาทที่กินใจ และหลายครั้งลงไปในเนื้องานของผู้บริหารบ้านเมือง (ซึ่งไม่รู้ว่าท่านเอาเวลาที่ไหนไปรู้ลึกรู้ละเอียดแบบนั้น)

ผมเทิดทูนท่าน ไม่ใช่เพราะถูกสั่งสอนมาว่า เรามีสถาบันและต้องรักเทิดทูนเหนือหัวห้ามวิพากย์วิจารณ์ แต่ผมรักของผมเพราะผมเห็นตระหนักรู้ว่าท่านทำงานอย่างหนัก ทำนู่นนี่มากมาก

และขอย้ำว่า "ท่านไม่มีเหตุผลความจำเป็นใดๆ ที่จะต้องทำสิ่งพวกนั้น" คือท่านเลือกที่จะอยู่อย่างสะดวกสบายระดับขั้นสุดเท่าใดก็ได้ในสถานที่ของท่าน ท่านจะอยู่จะไปที่ไหนก็ได้

หากเป็นคุณ คุณจะทำแบบท่านหรือไม่?

คำสอนหนึ่งที่ผมได้จากการเรียนรู้จากท่านคือ

"วิธีการสอนที่ดีที่สุดไม่ได้อยู่ที่การจ้ำจี้จ้ำไช หรือสั่งสอนเขาด้วยคำพูด แต่คือการทำให้เห็น"

จากนี้จะเฝ้าติดตามพิธีกรรมที่สวยงามสง่าสมเกียรติอย่างใกล้ชิด

โชคดีที่เราเป็นคนไทย มีพิธีสวยงาม เศร้าสร้อย สมเกียรติให้กับบุคคลผู้มีคุณูปการขั้นสุดแบบนี้ครับ

ขอพระองค์ทรงเดินทางสู่เส้นทางอันสงบเย็น ไร้ซึ่งความเหนื่อยกาย ความไม่สบายใจทั้งปวงในภพภูมิที่มีแต่ความร่มรื่นน่าอยู่ครับ

เทิดทูน และรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้เกิดและเติบโตเป็นผู้เป็นคนแบบนี้ในยุคที่ท่านปกครองบ้านเมืองครับ

บุญชู จิตนุพงศ์ (14/10/2559) ณ บ้านของข้าพเจ้าและครอบครัว