กับอีกช่วงชีวิต

ปีกว่าครับ ปีกว่า ปีกว่าเลยหรอ

ที่ไม่ได้อัพเดตอะไรเลยในนี้เลย

ผมสนุกสนานกับการได้เขียนอะไรต่อมิอะไรที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนะ

การฝึกเป็นนักเขียนเป็นทักษะที่ทุกคนควรจะฝึกหัด

ทักษะการอ่านการพูดเป็นทักษะที่สำคัญก็จริง

แต่การเขียนจะช่วยให้คุณได้ "อ่านใจ" และ "พูดกับใจ" ของตนเองก่อนกลั่นออกมาเป็นวิธีการเขียน

เอาล่ะ ผมตั้งใจละ จะเข้ามาเขียนที่นี่อาทิตย์ละ 1 หน

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม

จะฝึกหัดเขียนอะไรเชิง technical บนนี้ดูนะ

ชอบติดตามเรื่องราวบนโลกไอที

ยิ่งเป็นผู้สอนด้วย การเปิดโลกให้ทันสมัย จะได้มีเรื่องไปพูดคุยกับผู้เรียนได้

สนุกสนานนอกเรื่องราวการเรียนเป็นสิ่งหนึ่งที่ผู้เรียนชอบฟังนะ

สังเกตได้ เมื่อเวลาสอนเนื้อหา ผู้เรียนบางส่วนจะไปสนใจอย่างอื่น แต่เมื่อพูดเรื่องที่เราอยากเล่า ชีวิต ประสบการณ์หรือเทคโนโลยี ผู้เรียนจะเงยหน้าจากเอกสาร หรือจากเพื่อนของเขามามองหน้าผู้สอน

ดังนั้น

เลยตั้งใจไว้ว่า "เรื่องเชิงเทคนิค" จะถูกเขียนด้วยภาษาของผมบนนี้มากขึ้น

เอาล่ะ มา update ชีวิตกันบ้าง

หนหลังจากสิ่งที่เคยมาเล่าบนนี้เป็นเรื่องของวิถีทางที่ได้เลือกมา

ผมยังสนุกสนานกับการเดินบนเส้นทางสายนี้นะ

และคงอยู่ได้อีกยาวล่ะ ผมชอบสอน และเป็นแบบนั้นจริงๆ

ไม่ได้บอกว่าตัวเองมีสาระจนชอบที่จะเอามาพูด เอามาบอก

แต่การได้พูดหรือสอน บอกเล่าทัศนคติของตัวเองต่อหน้าคนที่พร้อมฟัง

ผมรู้สึกดีทุกครั้ง

ตอนนี้ที่ต้องกังวลคือเรื่องการศึกษาต่อ

อยากไปเทอมหน้า ตอนนี้เหลือเวลาอยู่อีกซักแปดเก้าเดือน

ที่ผมต้องทำคือเตรียมพร้อมตัวเอง

การไม่ได้ศึกษาในรูปแบบที่วิชาการสุดๆ ทำให้ต้องเตรียมตัวมากกว่าคนอื่น

ตอนนี้ที่วางแผนไว้คือต้องรีบนำเสนอตัวเองให้ทางอ.ที่ปรึกษา

ไม่รู้ว่าด้วยประเด็นที่อยากทำ กับแนวทางการศึกษาที่ผ่านมา

เค้าพร้อมจะให้คำปรึกษาเราหรือไม่?

หรือว่าเราต้องเพิ่มเติมความรู้เรื่องใด แต่ก็พร้อมนะที่จะลุยต่อ

เรื่องไปเมืองนอกคงเอาออกไปจากหัวก่อน เพราะไม่พร้อม

ทั้งความรู้ ภาษา และครอบครัว

บางครั้งก็เคยคิดอยากจะสร้างครอบครัวของตัวเองนะ

แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยัง เห่อๆ

เรื่องราวความรักตอนนี้ก็ปกติ เรื่อยๆ นะ

มันหมดความโลดโผนไปพักใหญ่ละ

ที่เหลือข้างหน้าก็คือทำให้อะไรมันขมวดปมมากขึ้น

แก่ตัวลงทุกวัน

ครอบครัว คนที่รักเรา และคนที่เรารักสำคัญมาก

นานวันยิ่งบอกตัวเองได้แบบนั้น

ก่อนไปวันนี้ และก่อนที่จะเจอกันในโพสต์หน้า

ผมบอกกับตัวเอง ทุกคนไว้ตรงนี้ว่า

ผมจะทำหน้าที่ทุกหน้าที่ในชีวิตนี้ให้ดีที่สุด จะบริหารให้ดีที่สุด

หน้าที่ผู้สอน

หน้าที่พนักงานขององค์กร

หน้าที่ของลูก

หน้าที่ของคนรัก

หน้าที่ของเพื่อน

ฯลฯ

ดูสิ หน้าที่เราเยอะขนาดนี้

แต่ผมพร้อมสู้อยู่แล้ววว

เอาล่ะ สู้

(เริ่มต้น ด้วยการเตรียมสอนสำหรับพรุ่งนี้ต่อ เห่อๆ)