ทางเลี้ยวอีกหนของชีวิต

เริ่มต้นกับการบอกว่า

ชีวิตผมนี่มันอะไร

ทำไมถึงหาช่วงเวลาว่าง ซักสิบนาทีมาอัพเดตชีวิตให้ตัวเองอ่านในอนาคตไม่ได้

โอ้วว แม่เจ้าา เซ็งตัวเอง

ผมรู้สึกนะ ว่าการที่ชีวิตเข้าสู่ช่วงการทำงาน

ประเด็นที่ผมบอกกับตัวเองไว้ว่า จะเป็นคนที่คิดก่อนพูด

ผมรู้สึกได้เองว่าผมทำได้ดีขึ้นนะ อันนี้ให้คะแนนบวกกับตัวเองได้

แต่มีสิ่งที่รู้สึกแย่กับตัวเองอยู่

การใช้ชีวิตช่วงนี้ต้องเป็นที่สงบเยือกเย็นกับปัญหาให้มากกว่านี้

ผมยังรู้สึกเลยว่าลนเมื่อมีปัญหาอะไรเกี่ยวกับงานเข้ามา

เบื่ออ่ะ เหมือนหน้าแห้ง ๆ ร้อน ๆ มือลน ๆ อะไรพวกนั้น

เครียด ปัญหาบางอย่าง เราไม่ได้เป็นคนเจอ test เท่าไหร่ก็ไม่เห็นปัญหาที่ว่า

แต่ก็ยังจะมีมาอยู่เรื่อย ๆ

เฮ้ออออ

กับหัวข้อที่บอกว่า ทางเลี้ยวอีกหน

ผมกำลังจะลาออกจากสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนี้

ไปตามหาสิ่งตัวเองคิดว่าอยากทำ

มีโอกาสเข้ามา ผมเลือกคว้าเอาไว้

ผมทำถูกรึปล่าว ?

ไม่ได้รู้สึกสับสนกับการตัดสินใจของตัวเอง

แต่ไม่อยากให้คำว่า "รู้งี้" กับชีวิตอีกหน

การจะได้ทำในสิ่งตัวเองอยากทำ และคาดว่าน่าจะทำได้ดี

น่าจะเป็นอะไรที่ทำให้เราไม่เบื่อหน่ายกับการต้องแ้ก้ปัญหา

เหมือนที่ทำอยู่ในขณะนี้

ที่บอกกับตัวเองว่า ทำได้ แต่ไม่ได้บอกว่าอยากทำ

นั่นล่ะ

ชีวิตต้องก้าวต่อไป และผมพร้อมยิ้มรับกับสิ่งที่ผมตัดสินใจไป

เอาล่ะ

สู้

เดินต่อ ๆ

ตอนนี้คือเคลียร์งานเก่า

และเตรียมพร้อมสู่สิ่งใหม่ ๆ ต่อไป

Comments

krapalm said…
แม่ผมสอนไว้ว่า ให้คิดเสอมว่า "เราไม่ได้มีดีแค่นี้"
แล้วจะมีกำลังใจเดินต่อ

Popular posts from this blog

สุดท้ายมันทำให้ดีอะไรดีขึ้นบ้าง??

the first step.....

ST: ----ไปม.บูฯ มา----