ST: ได้ฤกษ์เรียนแล้วว
เมื่อวันศุกร์ไปเรียนแล้ว
เทอมนี้เรียนแค่ตัวเดียวเองว่ะ พอว่างมาก ๆ ก็อยากให้มีเรียนเยอะ ๆ เหมือนกันนะ
เข้าไปเรียนก็รู้สึกดีใจว่ะ
ได้เจอะเจอหน้าเพื่อนที่หลาย ๆ คนไม่ได้เจอมานมนาน
เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่รุ่นกรู ได้เรียนพร้อมหน้าพร้อมตา
คนเนืองแน่นเต็มห้อง :blob13:
พอเรียนเสร็จเดินตามนิคกะมาสเดินมาห้องโปรเจ็คท์
ด้วยเส้นทางชมลิง
โอ้ววว สุดยอด
เดิน ๆ มาเจอบันไดลิงเค้าพาดไว้กับเขา
พวกกรูคึกคะนองปีนขึ้นเขากันไปเลย
สี่คนห้าคน ติม กู ต้น เชด แล้วก็นิค
เดินขึ้นไปหวังว่าจะได้ขึ้นไปถึงยอดเยา
อากาศวันนั้นร้อนมาก แถมบนเขาถึงจะเป็นป่า ๆ แต่ก็โคตรจะร้อน
เดินได้ซักพัก เหงื่อไหลท่วมกายา แต่พวกกรูไม่ย่อท้อเดินต่อไป
เดินไปเดินมา เอ๊ะ ไมทางมันลาดลงวะ
อ้าว ทางที่เค้าทำไว้ เดินไปซักพักมันจะกลายเป็นเส้นทางลงเขานี่หว่า
ก็นะ นึกว่าจะทำไว้ให้ขึ้นไปชมวิวด้านบน เหอ ๆ
ก็ต้องเดินลงมา ตอนลงถึงพื้นแทบหัวทิ่มว่ะ 55
ลงมาโอ้วว ทำไมมันคันงี้วะ ไม่รู้ไปโดนไรมาอ่ะ
แต่ยุงข้างบนแม่งตัวใหญ่มากนะ โดนกัดไปทีนึง
ไม่ไหว ๆ พลาด ๆ นึกว่าจะมีไรดีดีให้เห็น
ก็นะกูเรียนมาสามปีกว่าเนี่ย ไม่เคยได้ขึ้นเขาหลังม.กรูซักที
ก็เลยเอาซะหน่อย :blob19:
ตอนนี้กูใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา ๆ แล้วนะ
นอนไม่เกินตีสอง
ตื่นไม่เกิน 10 โมง
แล้วก็ต้องหาเรื่องออกกำลังกายด้วย
กูตั้งกติกาไว้กับตัวเอง
จะได้มีร่างกายที่พร้อมกับการทำงาน เหอ ๆ
ต้องรีบทำงานแล้วแหละ
จารย์บอกว่า "เราควรจะเอาอะไรมาให้ผมดูได้แล้วนะคับ"
คับ ๆ จารย์รีบอยู่คับจารย์ :blob65:
เมื่อวานได้งานใช้ได้เลย ทำงานเต็มที่
มาตั้งแต่บ่าย ๆ ทำไปเรื่อย
ซักพักอีตู่ โทร.ชวนกินเหล้า บอกให้เข้าร้านตั้งแต่ สามทุ่ม
ไม่ไหวว่ะ เร็วไปป่าววะ
เออ ๆ เข้าไปก่อนเลย
เหอ ๆ กว่ากูจะไปถึงร้านห้าทุ่มแล้ว
เหอ ๆ โทดที
ร้านปิดกูกลับ อยากนอน
ตู่บอก ไปต่อเหอะ
ไม่ไปเว้ยย ๆ
ต้องทำให้มันสงบสติอารมณ์ไม่ต่ออยู่นานกว่าจะเข้าใจว่าไม่ไหว
ไม่ได้หมายความว่าแดกไม่ไหว แต่คือมันไม่อยากแดกแล้วมากกว่าว่ะ
กูอ่ะ "ต้องมีลิมิต ชีวิตเกินร้อยเว้ยย"
เหอ ๆ :blob52:
ขอไว้อาลัยให้ซิสเซ่ด้วย
เมื่อคืนโดนสกัดจนขาหักเลย
แล้วอย่างงี้ใครจะเป็นกองหน้าให้กรู่อ่ะ
ยังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองเท่าไหร่เลยนะ
น่ากัวมะ จังหวะโดนจนขาหัก เสียว ๆ เหอ ๆ
จำไว้ ๆ
ให้แล้ว ไม่ใส่นะ
เคือง ๆ :blob61:
เทอมนี้เรียนแค่ตัวเดียวเองว่ะ พอว่างมาก ๆ ก็อยากให้มีเรียนเยอะ ๆ เหมือนกันนะ
เข้าไปเรียนก็รู้สึกดีใจว่ะ
ได้เจอะเจอหน้าเพื่อนที่หลาย ๆ คนไม่ได้เจอมานมนาน
เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่รุ่นกรู ได้เรียนพร้อมหน้าพร้อมตา
คนเนืองแน่นเต็มห้อง :blob13:
พอเรียนเสร็จเดินตามนิคกะมาสเดินมาห้องโปรเจ็คท์
ด้วยเส้นทางชมลิง
โอ้ววว สุดยอด
เดิน ๆ มาเจอบันไดลิงเค้าพาดไว้กับเขา
พวกกรูคึกคะนองปีนขึ้นเขากันไปเลย
สี่คนห้าคน ติม กู ต้น เชด แล้วก็นิค
เดินขึ้นไปหวังว่าจะได้ขึ้นไปถึงยอดเยา
อากาศวันนั้นร้อนมาก แถมบนเขาถึงจะเป็นป่า ๆ แต่ก็โคตรจะร้อน
เดินได้ซักพัก เหงื่อไหลท่วมกายา แต่พวกกรูไม่ย่อท้อเดินต่อไป
เดินไปเดินมา เอ๊ะ ไมทางมันลาดลงวะ
อ้าว ทางที่เค้าทำไว้ เดินไปซักพักมันจะกลายเป็นเส้นทางลงเขานี่หว่า
ก็นะ นึกว่าจะทำไว้ให้ขึ้นไปชมวิวด้านบน เหอ ๆ
ก็ต้องเดินลงมา ตอนลงถึงพื้นแทบหัวทิ่มว่ะ 55
ลงมาโอ้วว ทำไมมันคันงี้วะ ไม่รู้ไปโดนไรมาอ่ะ
แต่ยุงข้างบนแม่งตัวใหญ่มากนะ โดนกัดไปทีนึง
ไม่ไหว ๆ พลาด ๆ นึกว่าจะมีไรดีดีให้เห็น
ก็นะกูเรียนมาสามปีกว่าเนี่ย ไม่เคยได้ขึ้นเขาหลังม.กรูซักที
ก็เลยเอาซะหน่อย :blob19:
ตอนนี้กูใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา ๆ แล้วนะ
นอนไม่เกินตีสอง
ตื่นไม่เกิน 10 โมง
แล้วก็ต้องหาเรื่องออกกำลังกายด้วย
กูตั้งกติกาไว้กับตัวเอง
จะได้มีร่างกายที่พร้อมกับการทำงาน เหอ ๆ
ต้องรีบทำงานแล้วแหละ
จารย์บอกว่า "เราควรจะเอาอะไรมาให้ผมดูได้แล้วนะคับ"
คับ ๆ จารย์รีบอยู่คับจารย์ :blob65:
เมื่อวานได้งานใช้ได้เลย ทำงานเต็มที่
มาตั้งแต่บ่าย ๆ ทำไปเรื่อย
ซักพักอีตู่ โทร.ชวนกินเหล้า บอกให้เข้าร้านตั้งแต่ สามทุ่ม
ไม่ไหวว่ะ เร็วไปป่าววะ
เออ ๆ เข้าไปก่อนเลย
เหอ ๆ กว่ากูจะไปถึงร้านห้าทุ่มแล้ว
เหอ ๆ โทดที
ร้านปิดกูกลับ อยากนอน
ตู่บอก ไปต่อเหอะ
ไม่ไปเว้ยย ๆ
ต้องทำให้มันสงบสติอารมณ์ไม่ต่ออยู่นานกว่าจะเข้าใจว่าไม่ไหว
ไม่ได้หมายความว่าแดกไม่ไหว แต่คือมันไม่อยากแดกแล้วมากกว่าว่ะ
กูอ่ะ "ต้องมีลิมิต ชีวิตเกินร้อยเว้ยย"
เหอ ๆ :blob52:
ขอไว้อาลัยให้ซิสเซ่ด้วย
เมื่อคืนโดนสกัดจนขาหักเลย
แล้วอย่างงี้ใครจะเป็นกองหน้าให้กรู่อ่ะ
ยังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองเท่าไหร่เลยนะ
น่ากัวมะ จังหวะโดนจนขาหัก เสียว ๆ เหอ ๆ
จำไว้ ๆ
ให้แล้ว ไม่ใส่นะ
เคือง ๆ :blob61:
Comments