เครียดกว่างานตัวเอง
ตอนนี้ผมกำลังปั่นงานให้แนนอยู่
แวะมาคลายเครียดด้วยการระบายใส่ blog ซะหน่อย
blog ผมทำซะเหมือน diary มากกว่า blog เลยเนาะ
หมวดหมู่ไม่ค่อยมี มีแต่เรื่องราวความคิด กับชีวิต
งานแนนผมว่าไม่ยากนะ แต่ผมต้องการเวลามากกว่านี้
ยิ่งเป็นงานของแนนแล้ว ขณะที่ทำไปก็กลัว ๆ
กลัวความคิดคนอื่น
กลัวอาจารย์จับได้ (เค้าให้ทำเอง is อ่ะ)
กลัวทำดีไม่พอ กลายเป็นมีคนเคืองอีก
ผมไม่เคย ใช้อ่ะ vb 2005 (vb เคยเขียนเมื่อนานมากแล้ว ตอนนั้นก็แค่ลาก ๆ วางแทบไม่มี algorithm อะไรเท่าไหร่)
นี่งานที่ต้องมี dss model มายุ่ง
ผมก็เลยยิ่งกลัว ทำ ๆ ไปก็คิดว่าอยากหยุด
เด๋วเยอะเกิน
ทำ ๆ ไปก็คิดว่าต้องทำให้เอยะ ๆ
เด๋วมีคนเคือง
ผมเลยสับสน
กลายเป็นว่างานช่วยคนอื่น ทำให้ผมเครียดมากกว่างานตัวเอง
ช่วงนี้นอนตีสามมาร่วมอาทิตย์แล้ว เวลาเรียน เวลากิน เวลานอน ก็เครียด กังวลไปด้วย
อยากให้ผ่าน ๆ วันศุกร์นี้ไปซะที
ผ่านไปแล้วคงรู้สึกเหมือนออกมาจากการเข้าห้องน้ำ หลังท้องผูกมาร่วมอาทิตย์
ระบายตรงนี้หมดแล้ว ผมว่าผมจะหยุดทำแล้วแหละ
ขี้เกียจ และ ไม่อยากให้มันเยอะไป จนกลายเป็นจุดบอดให้อาจารย์ยิงได้
อาจารย์แต่ละคนน่ากลัว ๆ ทั้งนั้น
หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่มีอะไรให้ต้องกังวลเพิ่ม จะอธิบายทุกอย่างให้เข้าใจเลย
จะพยายามม
พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วย หวังว่าจะโชคดี ๆ
แวะมาคลายเครียดด้วยการระบายใส่ blog ซะหน่อย
blog ผมทำซะเหมือน diary มากกว่า blog เลยเนาะ
หมวดหมู่ไม่ค่อยมี มีแต่เรื่องราวความคิด กับชีวิต
งานแนนผมว่าไม่ยากนะ แต่ผมต้องการเวลามากกว่านี้
ยิ่งเป็นงานของแนนแล้ว ขณะที่ทำไปก็กลัว ๆ
กลัวความคิดคนอื่น
กลัวอาจารย์จับได้ (เค้าให้ทำเอง is อ่ะ)
กลัวทำดีไม่พอ กลายเป็นมีคนเคืองอีก
ผมไม่เคย ใช้อ่ะ vb 2005 (vb เคยเขียนเมื่อนานมากแล้ว ตอนนั้นก็แค่ลาก ๆ วางแทบไม่มี algorithm อะไรเท่าไหร่)
นี่งานที่ต้องมี dss model มายุ่ง
ผมก็เลยยิ่งกลัว ทำ ๆ ไปก็คิดว่าอยากหยุด
เด๋วเยอะเกิน
ทำ ๆ ไปก็คิดว่าต้องทำให้เอยะ ๆ
เด๋วมีคนเคือง
ผมเลยสับสน
กลายเป็นว่างานช่วยคนอื่น ทำให้ผมเครียดมากกว่างานตัวเอง
ช่วงนี้นอนตีสามมาร่วมอาทิตย์แล้ว เวลาเรียน เวลากิน เวลานอน ก็เครียด กังวลไปด้วย
อยากให้ผ่าน ๆ วันศุกร์นี้ไปซะที
ผ่านไปแล้วคงรู้สึกเหมือนออกมาจากการเข้าห้องน้ำ หลังท้องผูกมาร่วมอาทิตย์
ระบายตรงนี้หมดแล้ว ผมว่าผมจะหยุดทำแล้วแหละ
ขี้เกียจ และ ไม่อยากให้มันเยอะไป จนกลายเป็นจุดบอดให้อาจารย์ยิงได้
อาจารย์แต่ละคนน่ากลัว ๆ ทั้งนั้น
หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่มีอะไรให้ต้องกังวลเพิ่ม จะอธิบายทุกอย่างให้เข้าใจเลย
จะพยายามม
พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วย หวังว่าจะโชคดี ๆ
Comments