ST: เราเริ่มทำงานแล้วนา

เราเริ่มทำงานแล้วนา

หลังจากปล่อยให้ชีวิตลอยนวลอยู่หลายอาทิตย์
ในที่สุดก็ได้ฤกษ์ทำงานซะที ศึกษา php และทำไปพร้อม ๆ กันอยู่
ท่าทางยากมิใช่น้อย ต้องศึกษา java ด้วย
เข้าไปคุยกะจารย์แล้ว จารย์เห็นด้วยที่ใช้ php เค้าบอกว่าเค้าพอได้
แล้วจารย์ก็ให้คำตอบมาอย่างที่คิดว่า "คุณถนัดไรก็ใช้อันนั้นแหละ"



ขอบคุณจารย์ที่ปรึกษาโปรเจ็คท์มากคับ
ที่ช่วยให้ผมเป็นตัวของตัวเอง 55555

บรรยากาศการทำงานก็เหมือนเดิม ทำไปได้ซักพัก
จะเริ่มมีคนบอกให้เล่นเกมส์ "create แล้วนะเว้ย"
เราก็จะต้องเล่นเหมือนเดิม แหม !!! สนุกจิง ๆ

ชีวิตที่หอก็เหมือนเดิม ๆ แต่ละวันแต่ละคืนไม่ได้เปลี่ยนแปลงไรมากมาย
นอนตีสามตีสี่ ยิ่งช่วงนี้มีโอลิมปิคยิ่งต้องนอนดู ตื่นบ่าย 2
แล้วก็นอนอยู่บนเตียงถึงบ่าย 3
ลุกขึ้นอาบน้ำ ไปกินข้าว แล้วก็มาห้องโปรเจ็คท์
ถึงทุ่มสองทุ่มไปกินข้าว
วนเวียนอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ

นี่อยากเล่า วันเสาร์ไปดูบอลที่หอเพื่อนกะเพื่อนที่หอ (อ่านแล้วงงมะ)
ลิเวอร์พูลยุคใหม่ (ขอเล่าหน่อย)
เล่นได้ดีจิง ๆ สมแล้วกับการรอคอย ทั้งทีมเล่นได้เนียนดี
แต่ที่ต้องปรับปรุงก็แบ็กคู่กลางอ่ะ ลูกแรกที่เสียไปก็เพราะความผิดพลาดในเกมส์รับ
หากมีการปรับปรุงทีมโดยเฉพาะในจุดนี้ แชมป์ฤดูกาลนี้คงไม่หลุดมือไปแน่ ๆ
แล้วนายจะเสียใจ ไอ้คนทรยศ ดีแต่ว่าคนอื่นเค้า ไม่ได้ดูตัวเองเลย ไอ้ฟายยย



หลังจากได้เหรียญมาสี่เหรียญในโอลิมปิค
นักกีฬาไทยก็ประสบกับความพ่ายแพ้มาตลอด
ไม่นับมวยสองคนล่าสุดที่ได้เหรียญทองแดงชัวร์ ๆ นะ
เราว่าอาจเพราะได้รับความกดดันป่าว สมาคมยกน้ำหนักไม่ได้ดีเด่นอะไร
แต่ทำชื่อเสียงให้ชาติได้เยอะ
ผิดกับบางสมาคมที่ได้รับเงินเป็นสิบ ๆ ล้านกลับทำไรไม่ได้
อย่างสมาคมฟุตบอลงี้ ปีนึงได้เท่าไหร่ล่ะ แต่ทำได้ดีที่สุดแค่ "ดีที่สุดในอาเซียน"

ตอนนี้ความรู้สึกยังไม่เปลี่ยน
ยังรู้สึกดีอยู่
ไม่รู้สิเราว่ามันขึ้นกับตัวเรามากกว่า


น่ารักเป็นบ้า แรงเยอะไม่น่าเชื่อ

โทดทีไม่ค่อย up เพราะช่วงนี้กิจวัตรมันคล้าย ๆ กันทุกวันอ่ะ
เหมือนกัน ๆ ไม่รู้จะเขียนไร

Comments

Popular posts from this blog

สุดท้ายมันทำให้ดีอะไรดีขึ้นบ้าง??

the first step.....

ST: ----ไปม.บูฯ มา----